راهنمای تسلط بر اندیکاتور فیبوناچی اصلاحی
ابزارها و اندیکاتورهای تحلیل تکنیکال فراوانی وجود دارند که معامله‌گرها به‌واسطه آن‌ها سعی در پیش‌بینی پرایس اکشن‌های آتی دارند. چارچوب‌های تحلیل کامل بازار از قبیل روش وایکوف، نظریه موج الیوت یا نظریه داو می‌توانند ازاین‌دست ابزارها باشند. همچنین اندیکاتورهایی همچون میانگین متحرک، شاخص قدرت نسبی (RSI)، RSI استوکاستیک، باندهای بولینگر، ابرهای ایچیموکو، پارابولیک سار یا MACD نیز در تحلیل تکنیکال به کار می‌روند.
ابزار فیبوناچی اصلاحی یک اندیکاتور محبوب است که هزاران معامله‌گر در بازارهای سهام، فارکس و رمزارزها از آن استفاده می‌کنند. این اندیکاتور به طرز جالبی بر اساس توالی فیبوناچی که بیش از 700 سال پیش کشف شد کار می‌کند.
این مقاله به توضیح اندیکاتور فیبوناچی اصلاحی و نحوه استفاده از آن برای یافتن سطوح مهم نمودار می‌پردازد.
فیبوناچی اصلاحی چیست؟
فیبوناچی اصلاحی ابزاری است که تحلیلگران تکنیکال و معامله‌گران برای پیش‌بینی مناطق سودآور روی نمودار از آن استفاده می‌کنند. این افراد از نسبت‌های فیبوناچی به شکل درصد استفاده می‌کنند. ابزار فیبوناچی اصلاحی از رشته‌ای از اعداد مشتق شده است که لئوناردو فیبوناچی ریاضی‌دان قرن 13 آن‌ها را مشخص کرد. این رشته اعداد را توالی فیبوناچی می‌نامند. روابط قطعی ریاضی میان اعداد در این توالی نسبت‌هایی را ایجاد می‌کنند که بر روی نمودار ترسیم می‌شوند. این نسبت‌ها عبارت‌اند از:
- 0%
- 6/23 %
- 2/38 %
- 8/61 %
- 6/78 %
- 100 %
اگر نسبت فیبوناچی نباشد، برخی از معامله‌گران سطح 50% را نیز در نظر می‌گیرند، زیرا نقطه میانی رنج قیمت را نشان می‌دهد. از نسبت‌های فیبوناچی خارج از محدوده 0-100 % مانند 8/161 %، 8/261 % یا 6/423 % نیز می‌توان استفاده کرد.
در مورد نحوه استفاده معامله‌گران از این درصدها صحبت خواهیم کرد، اما نکته اصلی این است که سطوحی که توسط این درصدها مشخص‌شده‌اند ممکن است با سطوح مهم بازار مرتبط باشند. سطوح فیبوناچی زمانی که بر روی نمودار قیمت رسم شده باشند، ممکن است برای تشخیص مناطق سودآور همچون سطوح حمایت، مقاومت، مناطق بازگشت، نقاط ورود، اهداف خروج و سطوح حد ضرر به کار رود.
نحوه محاسبه فیبوناچی اصلاحی:
تا زمانی که این درصدها در هر ابزار فیبوناچی اصلاحی مشابه باشند، نیازی به محاسبه دستی نیست. بااین‌وجود برای محاسبه باید از اعداد فیبوناچی استفاده کنیم.
یک توالی اعداد که با صفر و یک آغاز می‌شود ایجاد کنید و مجموع دو عدد پیش از عدد فعلی را اضافه کنید. اگر این کار را به‌صورت نامحدود ادامه دهید، زنجیره‌ای از اعداد را خواهید داشت که به توالی فیبوناچی معروف است.
0، 1، 1، 2، 3، 5، 8، 13، 21، 34، 55، 89، 144، 233، 377، 610، 987، …
البته این اعداد مستقیماً بر روی نمودار قیمت قرار نمی‌گیرند؛ اما سطوح مورداستفاده در ابزار فیبوناچی اصلاحی همه به شکلی از این اعداد مشتق می‌شوند.
با حذف چند عدد اول، اگر یک عدد را به عدد بعدی تقسیم کنید، همیشه نسبتی نزدیک به 618/0 به دست می‌آورید. برای مثال اگر 21 را به 34 تقسیم کنید عدد 6176/0 حاصل می‌شود؛ و اگر عددی را به دو عدد بعدتر تقسیم کنید نسبتی نزدیک به 382/0 به دست می‌آید. برای مثال اگر 21 را به 55 تقسیم کنید، عدد حاصل 3818/0 است. همه نسبت‌ها (به‌غیراز 50%) در ابزار فیبوناچی اصلاحی بر اساس برخی محاسبات انجام‌گرفته در این روش به‌دست‌آمده‌اند.
توالی فیبوناچی و نسبت طلایی:
همان‌گونه که پیش‌تر گفته شد، توالی فیبوناچی را لئوناردو فیبوناچی ریاضی‌دان قرن 13 تشخیص داد. نسبت طلایی (618/0% یا 618/1%) یک نسبت ریاضی است که از این اعداد مشتق شده است؛ اما چرا چنین عدد مهمی است؟
نسبت طلایی نسبت‌های یک لیست طولانی از پدیده‌ها را در جهان توضیح می‌دهد و هرجایی در طبیعت می‌تواند یافت شود. اتم‌ها، ستاره‌ها، اشکال کهکشانی، صدف‌ها و حتی زنبورهای عسل همه و همه از بزرگ‌ترین تا کوچک‌ترین مثال‌هایی از این نسبت هستند.
در طول تاریخ نیز هنرمندان، مهندسان و طراحان بسیاری از این نسبت برای خلق آثار زیبای هنری استفاده کرده‌اند. از اهرام مصر گرفته تا تابلوی مونالیزا و لوگوی توئیتر، بسیاری از آثار مشهور هنری و طرح‌های مشهور از نسبت طلایی به شکلی استفاده کرده‌اند. به نظر می‌رسد که این نسبت در بازارهای مالی نیز اهمیت بالایی دارد.
چگونه از فیبوناچی اصلاحی استفاده کنیم:
اکنون که ابزار فیبوناچی اصلاحی را می‌شناسیم و با نحوه کار آن نیز آشنا هستیم، بهتر است با نحوه استفاده از آن در بازارهای مالی نیز آشنا شویم.
عموماً، این ابزار میان دو نقطه مهم قیمت همچون یک سقف و یک کف ترسیم می‌شود. سپس از این رنج به‌عنوان مبنایی برای تحلیل بیشتر استفاده می‌شود. معمولاً، این ابزار برای ترسیم سطوح داخل رنج استفاده می‌شود اما ممکن است اطلاعاتی را در مورد سطوح قیمت مهم خارج از رنج نیز در اختیار ما بگذارد.
معمولاً این رنج مطابق با روند اصلی کشیده می‌شود؛ بنابراین، در یک روند صعودی نقطه کف 1 (یا 100%) و نقطه سقف 0 (0%) خواهد بود. با رسم خطوط فیبوناچی اصلاحی بر روی یک روند صعودی، معامله‌گران می‌توانند جای سطوح حمایت ممکن را که در زمان شروع اصلاح در بازار تست می‌شوند، تقریباً تعیین کنند. واژه «اصلاحی» به همین موضوع اشاره دارد.
از طرف دیگر، در طی یک روند نزولی، نقطه کف 0 (0%) و نقطه سقف 1 (100%) خواهد بود. توجه کنید که قیمت یک روند نزولی است؛ بنابراین در این مورد منظور از اصلاح حرکت قیمت از کف (یک جهش) است. در این مورد، ابزار فیبوناچی اصلاحی اطلاعاتی را در مورد سطوح مقاومت ممکن در صورت حرکت بازار به‌صورت صعودی فراهم می‌کند.
آنچه معامله‌گران از سطوح فیبوناچی متوجه می‌شوند:
ممکن است معامله‌گران از سطوح فیبوناچی برای تعیین مناطق ورود ممکن، اهداف قیمتی، یا نقاط حد ضرر استفاده کنند. این موضوع می‌تواند در تنظیمات فردی، استراتژی و شیوه معامله متفاوت باشد.
برخی از استراتژی‌ها در مورد سودآوری در رنج میان دو سطح فیبوناچی هستند. برای مثال، یک روند صعودی را در نظر بگیرید که اصلاحی پس از آن صورت می‌گیرد. خرید در سطح اصلاحی 2/38% و فروش در سطح 6/23% استراتژی جالبی به نظر می‌رسد. البته این به استراتژی فردی و دیگر فاکتورهای تکنیکال بستگی دارد.
سطوح فیبوناچی اغلب با تئوری موج الیوت ترکیب می‌شوند تا میان ساختار امواج و مناطق سودآور ارتباطی پیدا کنند. این یک استراتژی قدرتمند برای پیش‌بینی میزان اصلاح در امواج مختلف ساختار یک بازار خاص می‌تواند باشد.
ابزار فیبوناچی اصلاحی همچون دیگر روش‌ها، زمانی که با دیگر اندیکاتورهای تحلیل تکنیکال ترکیب می‌شود بیشترین کارایی را دارد. اگر سیگنال نه خرید باشد و نه فروش، در صورت تأیید به‌وسیله دیگر اندیکاتورها یکی از این دو حالت در نظر گرفته می‌شود. ازاین‌رو، اگر قیمت از یک سطح خاص فیبوناچی عبور کند، یا بازمی‌گردد یا به مسیر خود ادامه می‌دهد؛ بنابراین مدیریت ریسک امری ضروری است، در حالی که محیط بازار و دیگر فاکتورها را نیز باید مدنظر قرار داد.
گسترش فیبوناچی (Fibonacci Extensions):
همان‌گونه که اشاره شد، از سطوح فیبوناچی می‌توان برای ارزیابی مناطق جهش یا اصلاح استفاده کرد؛ اما علاوه بر آن، توالی فیبوناچی را می‌توان به‌عنوان راهی برای سنجش سطوح مهم خارج از رنج فعلی مورداستفاده قرار داد. به این سطوح، سطوح گسترشی می‌گویند
سطوح گسترشی فیبوناچی را می‌توان به‌عنوان اهداف معاملاتی ممکن در نظر داشت. هر معامله‌گر سطح گسترش متفاوتی (چند هدف) را انتخاب می‌کند. اولین سطوح گسترشی 6/138%، 150%، 8/161%، 8/261% و 6/423% هستند؛ بنابراین، سطوح گسترشی فیبوناچی نشان‌دهنده مناطقی هستند که حرکت بعدی قیمت در آن‌ها پایان می‌یابد.
کلام آخر:
اعداد فیبوناچی در طبیعت در همه‌جا یافت می‌شوند و بسیاری از معامله‌گران بر این عقیده هستند که هنگام رسم نمودار بازارهای مالی کاربرد دارند.
بااین‌وجود، رابطه میان پرایس‌اکشن اکشن، الگوهای نمودار و اندیکاتورها همچون دیگر اندیکاتورهای تکنیکال بر اساس اصل علمی یا قانون فیزیک صورت نگرفته است. ازاین‌رو، کاربرد مفید ابزار فیبوناچی اصلاحی ممکن است به تعداد افراد حاضر در بازار که از آن استفاده می‌کنند مربوط باشد؛ بنابراین، حتی اگر سطوح فیبوناچی اصلاحی با هر عامل مهم دیگری مرتبط نباشند، امکان دارد که به‌عنوان ابزاری برای پیش‌بینی مناطق سودآور مورداستفاده قرار گیرد.
مطالب زیر را حتما مطالعه کنید
تاریخچه ارز متیک
آموزش ترید با گوشی اندروید و آیاواس
آموزش تحلیل فاندامنتال ارز دیجیتال
روند های برگشت بازار و تکنیک رول سوشی
چگونه ارز دیجیتال بخریم با گوشی؟
روش های تحلیل پرایس اکشن چیست؟
1 دیدگاه
به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.
فیبو فوق العاده س