زبان برنامه نویسی گو یا پایتون کدام بهتر است؟

امروزه زبان‌های بسیار زیاد و مشابه هم در انواع مختلفی دیده می‌شود که انتخاب یکی از آن‌ها برای ما دشوار خواهد شد؛ از این رو در این مقاله از مدرسان پیشتاز، قصد داریم تا دو زبان گو و پایتون را با یکدیگر بررسی کنیم و این دو زبان محبوب را بهتر بشناسیم؛ پس در ادامه با ما همراه باشید.

فهرست مطالب

1 گو (Golang) چیست؟
2 پایتون (phyton) چیست؟
3 معایب زبان های پایتون و گو چیست؟
4 معایب زبان پایتون چیست؟
5 معایب زبان گولنگ چیست؟
6 مقایسه پایتون و گو در زمینه‌های مختلف
7 کارایی پایتون در مقابل زبان گو چیست؟
8 هم‌زمانی و موازی‌سازی
9 کاربرد زبان برنامه نویسی Go و Python چیست؟
10 اجرا
11 کتابخانه‌های هر دو زبان
12 خوانایی

گو (Golang) چیست؟

Golang که با عنوان Go نیز شناخته می‌شود، یک زبان برنامه‌نویسی رایانه‌ای است که توسط گوگل توسعه یافته است. توسعه آن در سال 2007 توسط گوگل آغاز شد و در سال 2009 به عموم معرفی شد که Robert Griesemer، Rob Pike و Ken Thompson، سه طراح اصلی Go در گوگل می‌باشند.

آن‌ها با هدف ایجاد یک زبان، بر اساس نحوهی زبان برنامه‌نویسی C شروع به کار کردند. در نتیجه، Go بسیاری از ویژگی‌های زبان‌های مدرن مانند متد،‌ اشاره‌گرها، ارث‌بری و غیره را در خود جای داد که درنهایت، یک زبان statically typed با یک کتابخانه دقیق و قدرتمند و سرعت و عملکرد بی‌نظیر عرضه شد.

پایتون (phyton) چیست؟

پایتون یک زبان برنامه‌نویسی با اهداف عمومی است که می‌توان گفت تقریبا برای هر چیزی استفاده می‌شود و توسط یک برنامه‌نویس هلندی به نام Guido van Rossum نوشته شد و اولین بار در سال 1991 انتشار یافت.

مهم‌ترین جنبه پایتون این است که یک زبان تفسیری میباشد؛ بدین معنا که کد نوشته شده در زمان اجرا به فرمت قابل خواندن توسط کامپیوتر ترجمه نمی‌شود؛ چرا که اکثر زبان‌های برنامه‌نویسی هنگامی که برنامه کامپایل می‌شود، این تبدیل را انجام می‌دهند. همچنین این نوع زبان نیز به عنوان زبان اسکریپت‌نویسی مورد مراجعه قرار می‌گیرد، زیرا در ابتدا برای پروژه‌های نه چندان مهم مورد استفاده قرار می‌گرفت.

معایب زبان های پایتون و گو چیست؟

حال قبل از اینکه ویژگی‌های این دو زبان که جزو مزیت‌هایشان به حساب می‌آید میخواهیم در ابتدا معایب این دو زبان را به صورت خلاصه باهم مرور کنیم و سپس به سراغ مقایسه میان آن‌ها برویم.

7 تا دلیل آموزش دیدن پایتون، یکی از جذابترین مقاله به لینک مراجعه نمایید

معایب زبان پایتون چیست؟

هرچقدر که بیشتر با زبان برنامه نویسی پایتون کدنویسی کنیم، مواردی مثل آکولاد، نقطه ویرگول و از این سبک علایمی که زبان های دیگه دارند را فراموش می‌کنیم.
یک زبان از نوع پویا (Dynamic Type) است؛ پس امکان خطا در کدهای نوشته شده به زبان پایتون نسبت به زبان‌های نوع استاتیک (Static Type) بیشتر می‌باشد.

همونطور که چندین مرتبه در توضیحات بالا به این مساله اشاره شد، پایتون یک زبان مفسری است؛ پس سرعت اجرای آن هم نسبت به زبان‌های دیگه برنامه‌نویسی کامپایلری کمتر خواهد بود.

برای مطالعه بیشتر راجب ویژگی‌های زبان پایتون به لینک مراجعه نمایید

معایب زبان گولنگ چیست؟

انعطاف‌پذیری کمتری نسبت به زبان‌های پویا دارد.
Generic یک نوع مکانیزم است که برای ایجاد انواع داده تعمیم‌ پذیر ازش استفاده می‌شود. جنریک کمک می‌کند تا کد ما، قابل استفاده باشد که خود موجب صرفه‌جویی در زمان و هزینه می‌شود که زبان گولنگ از این مکانیزم پشتیبانی نمی‌کند.
نسبت به زبان‌های برنامه نویسی دیگر که بر پایه زبان C هستند، خیلی متفاوت است.

مقایسه پایتون و گو در زمینه‌های مختلف

اکنون به بخش مهم مقایسه دو زبان پرکاربرد و بحث برانگیز پایتون و گو می‌رسیم که شایان ذکز است هنوز هم میان این دو زبان، بحث‌هایی از افراد مختلف وجود دارد که برخی پایتون و برخی زبان گو را برتر از دیگری می‌دانند؛ از این سعی کردیم تا مایسه کاملتری را در این مقاله بیاوریم.

برنامه نویسی خطی پایتون می‌توانید در لینک مطالعه کنید.

کارایی پایتون در مقابل زبان گو چیست؟

Golang زبان سریعی است چرا که کامپایل می‌شود و همچنین استاتیک است؛ از طرفی دیگر پایتون زبانی داینامیک بوده و کارایی در حد زبان Golang ندارد. البته این بدان معنا نیست که پایتون بدون استفاده است؛ چرا که زمان اجرا شدن اپلیکیشن‌های مبتنی بر پایتون استاندارد بوده و فاکتور سرعت اجرا همیشه برای تمام اپلیکیشن‌ها به یک اندازه مهم نیست و تا زمانی که شما به مقیاس بزرگی نرسید، پایتون نمی‌تواند دردسرزا باشد.

آموزش رابط کاربری پایتون، با این مقاله

مقیاس‌پذیری پایتون و گو

امروزه ساخت برنامه‌ای که واقعا مقیاس‌پذیر باشد، یک کار هنری است. اگر برنامه مقیاس‌پذیر نباشد، برای اهداف کسب و کار مضر است. گو به عنوان زبانی توسعه یافته است که این موضوع را رعایت می‌کند. کل هدف Golang این است که به توسعه‌دهندگان در گوگل کمک کند تا مسائلی را که در مقیاس گوگل هستند را حل کنند که اساساً شامل هزاران برنامه‌نویس است که در حال کار بر روی سرور بزرگ نرم افزار که بر روی هزاران cluster میزبانی می‌شود، هستند.

به همین دلیل است که Golang دارای پشتیبانی داخلی برای کانال‌کشی بین فرآیندهای هم‌زمان است. از سوی دیگر، پایتون دارای یک فاصله زیاد با هم‌زمانی است اما می‌تواند از طریق threadها موازی‌سازی را انجام دهد.

آموزش برنامه نویسی شی گرایی در پایتون، یکی از جالبترین مقالات در زمینه پایتون است، برای اطلاعات بیشتر به لینک مراجعه نمایید

هم‌زمانی و موازی‌سازی

هم‌زمانی به این معنا است که یک برنامه در یک زمان، بیش از یک کار را انجام می‌دهد. پس اگر کامپیوتر دارای یک پردازنده باشد، برنامه ممکن است نتواند بیش از یک کار را در یک زمان پیش برد اما درون برنامه بیش از یک کار در یک زمان پردازش می‌شود. این یک کار قبل از شروع کار بعدی به طور کامل پایان نمی‌یابد.

موازی‌سازی به این معنا است که برنامه، وظایف خود را به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم می‌کند که می‌توانند به صورت موازی پردازش شوند؛ مثلا سیستم‌های چند پردازنده‌ای در همان زمان مشابه کارها را انجام می‌دهند. بنابراین واضح است که زبانی که ذاتاً هم‌زمانی را پشتیبانی می‌کند، زبان خوب و مناسبی برای برنامه‌های بزرگ و قابل مقیاس است.

کاربرد زبان برنامه نویسی Go و Python چیست؟

در این بخش برتری به صورت واضح مشخص نیست، زیرا هر زبان برنامه‌نویسی هدف خاصی را دنبال می‌کند. مثلا جاوا اسکریپت عمدتاً برای توسعه وب استفاده می‌شود. به طور مشابه، پایتون عمدتاً در زمینه تحلیل داده‌ها، هوش مصنوعی، یادگیری عمیق و توسعه وب مورد استفاده قرار می‌گیرد. این امر را می‌توان بیشتر به کتابخانه‌های پایتون که در دسترس هستند نسبت داد که زندگی را در زمینه‌های ذکر شده بسیار ساده‌تر می‌سازد. از طرف دیگر، Golang بیشتر برای برنامه‌نویسی سیستم استفاده می‌شود.

با توجه به پشتیبانی هم‌زمانی، همچنین به میزان قابل توجهی در رایانش ابری یا رایانش خوشه‌ای (cluster) مورد استفاده قرار می‌گیرد. Golang همچنین با استفاده از کتابخانه‌های قدرتمند و آسان خود به شما اجازه می‌دهد در عرض چند ثانیه وب سرور را راه‌اندازی کنید، در توسعه وب بسیار مورد استفاده و قدردانی قرار می‌گیرد.

اجرا

حالا بیایید نحوه اجرای کد Go و کد پایتون را مقایسه کنیم. اول از همه، پایتون یک زبان dynamically typed است و Golang یک زبان statically typed است. پایتون و Go به ترتیب از مفسر و کامپایلر استفاده می‌کنند. حالا برای اینکه درک کنید چرا ما زبان را روی این پارامتر مقایسه می‌کنیم، باید متوجه شوید تفاوت بین زبان statically typed و زبان dynamically typed چیست؟

زبان statically typed جایی است که انواع متغیرها به صورت صریح برای کامپایلر اعلان می‌شوند؛ بنابراین حتی باگ‌های جزئی واقعا به راحتی پیدا می‌شوند، در حالی که در زبان dynamically typed نوع متغیرها در زمان اجرا و توسط مفسر مشخص می‌شوند، از این رو برخی باگ‌ها ممکن است باقی بمانند، زیرا مفسر برخی موارد را به صورت نادرست تفسیر می‌کند. اساساً منظور ما این است که پایتون زبان dynamically typed است که وقتی برنامه‌نویس قصد دارد برنامه بزرگی را ایجاد کند، او را محدود می‌سازد در حالی که Go می‌تواند انواع برنامه‌ها را با دقت مدیریت کند.

کتابخانه‌های هر دو زبان

کتابخانه‌ها موهبت بزرگی برای توسعه‌دهندگان هستند، زیرا زندگی را برای آنان آسان‌تر می‌سازند. بنابراین داشتن کتابخانه خوب برای زبان برنامه‌نویسی مهم است که در این مورد، پایتون قطعاً کتابخانه‌های بهتری دارد.

بسته‌هایی مانند Numpy که به شما کمک می‌کند آرایه‌ها و توابع پیچیده ماتریس را بررسی کنید، Tensorflow و Scikit Learn برای یادگیری عمیق، OpenCV برای پردازش تصاویر، Pandas برای تحلیل داده‌ها، matplotlib برای تَجسم و این لیست همچنان ادامه دارد.

واقعا اگر پایتون در موردی شناخته شده باشد، آن مورد کتابخانه‌های بی‌نظیرش است اما این بدان معنا نیست که Go این‌گونه نیست. وقتی Go در حال توسعه بود، گوگل مهم‌ترین کتابخانه‌ها را به عنوان بخشی از کتابخانه‌های داخلی Go انتخاب کرد. در حالی که شاید تعداد آن‌ها به اندازه پایتون نباشد، زمینه‌های مورد استفاده تقریباً یکسان هستند. آن‌ها کتابخانه‌های خوبی برای توسعه وب، مدیریت پایگاه داده، برنامه‌نویسی هم‌زمان و همچنین رمزگذاری دارند.

خوانایی

وقتی شما در حال توسعه برخی نرم‌افزارها برای مشتری هستید، شما به طور کلی به عنوان یک تیم با ده‌ها یا حتی صدها نفر از توسعه‌دهندگان کار می‌کنید. در چنین موقعیتی، قابلیت خواندن کد، عامل مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد. در حال حاضر بسیاری از شما ممکن است فکر کنید که پایتون مسلماً گزینه مناسبی در این زمینه است اما ما نظر متفاوتی داریم.

در یک نگاه، پایتون قطعاً قابلیت خوانایی کد فوق‌العاده‌ای دارد، اما به نظر من گاهی اوقات این مساله به حد افراط می‌رسد. در پایتون احتمالاً ده راه مختلف برای گفتن مورد مشابه‌ای وجود دارد که هرگاه کد بسیار بزرگ است یا تعداد افرادی که بر روی آن کار می‌کنند زیاد است، معمولاً منجر به سردرگمی می‌شود.

از سوی دیگر، گو از قوانین سختگیرانه‌ای برای برنامه نویسی استفاده می‌کند. این امر اجازه نمی‌دهد کتابخانه‌های غیرضروری وارد شوند یا متغیرهای غیرضروری ایجاد شوند. این مورد یعنی که یک روش مشخصی برای انجام یک کار وجود دارد که منجر به درک بهتری از کد در میان گروه‌های بزرگ می‌شود. سینتکس Golang نیز برای مبتدیان به طور قابل توجهی کمتر کاربرپسند است اما همانند C و C++ نیست و درواقع سینتکس زیبایی است.

سخن پایانی

پایتون یک زبان برنامه‌نویسی همه‌ منظوره، مفسری و ساده است. خیلی از فناوری‌های دنیا از این زبان در پروژه‌های خودشون استفاده می‌کنند. همینطور، زبان پایتون یک جامعه کاربری خیلی قدرتمند دارد و کتابخانه‌های زیادی در زمینه‌های مختلف، خصوصا در حوزه ماشین لرنینگ و هوش مصنوعی وجود دارد. گولنگ هم یک زبان سریع، پرکاربرد و جذاب است. به طور کلی، زبان گولنگ خیلی از ویژگی‌های مثبت زبان‌های دیگر رو در خودش داره که از مهم‌ترین ویژگی‌های اون، میتوان به سرعت بالای اجراء برنامه و پشتیبانی از هم‌روندی اشاره کرد. حال با این تفاسیر، اینکه کدام زبان می‌تواند برای شما مفید واقع شود، به خودتان باز میگردد و شما باید طبق نیاز خود، یکی از آن‌ها را فرا بگیرید.