ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری بیشتر بشناسید !!!!
کوینهای غیرقابل ردیابی در سال‌های اخیر طرفداران زیادی پیدا کردهاند؛ در حالی که تا چند سال پیش تصور میشد تمام رمز ارزها خصوصی و غیرقابل ردیابی هستند اما به مرور زمان مشخص شد امکان پیگیری اطلاعات تراکنش‌های بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال وجود دارد که در این مقاله به بررسی آن و مزایا و معایب کوینهای غیرقابل ردیابی می‌پردازیم و برخی از بهترین نمونه‌ها را معرفی خواهیم کرد؛ پس همراه ما باشید.
فهرست مطالب
- 1 ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری چیست؟
- 2 پولشویی و فرار مالیاتی به کمک ارزهای دیجیتال!!!!!
- 3 نکته مهم و حیاتی !
- 4 توکن غیرقابل ردیابی چطور توسعه می‌یابد؟
- 5 انواع ارزهای دیجیتال غیر قابل پیگیری
- 6 1. Monero
- 7 2. Zcash
- 8 3. Dash
- 9 مزایا و معایب کوینهای غیرقابل ردیابی
- 10 مزایا کوینهای غیرقابل ردیابی
- 11 کوینهای غیرقابل ردیابی
- 12 آیا بیت کوین قابل ردیابی می‌باشد؟
- 13 آینده رمزارزهای خصوصی به چه صورتی است؟
- 14 چرا خرید بیت کوین قابلیت ردیابی دارد؟
ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری چیست؟
ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری، دست‌های از ارزهای رمزنگاری شده هستند که تراکنش‌های ناشناس در شبکه بلاک چین را با مخفی کردن آدرس گیرنده و فرستنده خود انجام میدهند. در واقع این رمز ارزها دارای دو جنبه متفاوت غیرقابل ردیابی بودن و ناشناس بودن هستند.
ناشناس بودن، هویت یک تراکنش را مخفی میکند و غیرقابل ردیابی بودن، پیگیری تراکنش‌ها با ابزارهای مختلف توسط شخص ثالث را غیرممکن می‌سازد.سایر بلاک چین‌ها، این امکان وجود دارد که آدرس‌ها و معاملات عمومی موجود در شبکه آنها مشاهده شده و پیگیری واریزها و برداشت‌های افراد ساده‌تر می‌شود.
همانطور که از نامشان پیدا است، یک ارز دیجیتال غیر قابل پیگیری هویت کاربر و سایر داده‌های تراکنش را خصوصی میکند. ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری که به عنوان سکه‌های خصوصی یا سکه‌های ناشناس نیز شناخته می‌شوند، ارزهای رمزپایه‌ای هستند که هرگونه اطلاعاتی را که میتواند یک فرد را به یک تراکنش مرتبط کند و سایر اطلاعات مانند مبلغ معامله و موجودی فعلی آدرس‌های کیف پول را پنهان میکند. به عنوان مثال، خریدار و فرستنده تراکنش، از مبلغ معامله و طرفین درگیر مطلع خواهند شد اما همان اطلاعات برای هیچ کس دیگری در دسترس نخواهد بود. این به کاربران امکان می‌دهد ناشناس بودن خود را حفظ کنند و فعالیت تراکنش خود را پنهان کنند.
برای اینکه کاملاً ناشناس باشیم، باید غیرممکن باشد که تراکنش‌های مختلفی را که توسط یک شخص انجام شده است، به هم مرتبط کنیم. همه ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری سطح یکسانی از حریم خصوصی را ارائه نمی‌دهند و در درجه ناشناس بودن، آنها متفاوت هستند.
پولشویی و فرار مالیاتی به کمک ارزهای دیجیتال!!!!!
استفاده از ارزهای غیرقابل پیگیری بستگی به قوانین قضایی آن ناحیه دارد. به عنوان مثال در کشور کره جنوبی، معامله این رمز ارزها در صرافی‌های این کشور به منظور جلوگیری از پولشویی و فرار مالیاتی ممنوع اعلام شده است. با این حال حتی در کشورهایی که این رمز ارزها را ممنوع نکرده‌اند، آنها را تایید نیز نکرده‌اند؛ به این معنی که استفاده از این رمز ارزها در ناحیه خاکستری قوانین آن کشورها قرار دارد؛ مانند دولت ایالات متحده که به دنبال توسعه و طراحی ابزارهایی جهت آشکارسازی تراکنش‌های انجام گرفته در شبکه این رمز ارزها می‌باشد.
البته باید گفت که معاملات این ارزهای دیجیتال لزوما فعالیت‌های مخرب مالی مانند تامین مالی تروریسم یا پولشویی را ترویج نمی‌کنند. برخی از کاربران به سادگی به حریم مالی خود اهمیت میدهند و از حقوق بنیادی خود استفاده می‌کنند. همچنین تعداد سازمان‌های دولتی که از این رمز ارزها حمایت می‌کنند، به طور پیوسته در حال افزایش است. نکته جالب این است که بسیاری از افراد شناخته شده مانند ایلان ماسک و ادوارد اسنودن به طور پیوسته از برنامه‌هایی که تمرکز آنها بر حریم خصوصی می‌باشد، حمایت می‌کنند.
اینکه تنظیم کننده‌های جهانی مانند گروه ویژه اقدام مالی یا FATF چه اقداماتی را برای ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری به ارمغان می‌آورد، بسیار حائز اهمیت می‌باشد. چون با اینکه این رمز ارزها ممنوع نیستند اما کار را برای کشورها و صرافی‌هایی که به دلیل مقرراتی مانند قانون FATF Travel مشمول شرایط اشتراک اطلاعات هستند، سخت میکند. پیش نویس دستورالعمل جدید FATF نیز شامل توصیه‌های جدید برای کسانی است که با این گونه از رمز ارزها سر و کار دارند.
همانطور که پیشتر نیز گفته شد، ممنوعیت ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری به نظرات یک کشور و تعهدات مالی آن بستگی دارد. در حالی که معاملات Privacy coinها یا امثال آنها میتواند از رگولاتورها مخفی باشد، ناظران متمرکز بر صرافی‌های متمرکز تسلط دارند. هنگامی که یک رگولاتور، یک رمز ارز خاص را در محدوده خود ممنوع میکند، صرافیها باید هر چه زودتر معاملات آن ارز را متوقف کرده و یا خطر تعطیل شدن را به جان بخرند. در چنین شرایطی برخی از صرافیها، معاملات آن ارز را متوقف می‌کنند در حالی که برخی دیگر آن رمز ارز را به طور کامل از پلتفرم خود خارج کردهاند.
نکته مهم و حیاتی !
ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری در چند ماه اخیر با نظارت فزایندهای از سوی نهادهای نظارتی رو به رو شده‌اند که برخی از صرافیها را مجبور به حذف آنها کرده است تا از عوارض احتمالی در امان بمانند. در نتیجه این رویداد، رمز ارزهای برجسته همچون Monero cash و Dash توسط چندین پلتفرم معامله برجسته مانند Bittrex،Coinbase Uk و CoinCheck از لیست خارج شده‌اند.
توکن غیرقابل ردیابی چطور توسعه می‌یابد؟
یکی از مکانیزم‌هایی فناوری بلاک چین برای افزایش سطح حریم خصوصی و تمرکززدایی، الگوریتم اثبات کار (PoW) است. به کمک این الگوریتم می‌توان تراکنش‌های دانش صفر (zero-knowledge) انجام داد. چنین تراکنش‌هایی قابل ردیابی نیستند که البته این الگوریتم نقطه ضعف‌هایی هم دارد. هزینه بالای تأمین تجهیزات و نیاز پردازشی بسیار زیاد، مهم‌ترین معایب الگوی اثبات کار است.
امضای حلقوی (Ring signature) یکی دیگر از راهکارها برای انجام معاملات امن یا اصطلاحاً تراکنش‌های دانش صفر است. با استفاده از این الگوریتم، دانش صفر تمام تراکنش‌های شبکه با هم ترکیب می‌شوند و دیگر هیچ شخصی نمی‌تواند آدرس‌ها یا معاملات را پیگیری کند.
روش دیگری که می‌توان از آن برای راه‌اندازی الگوریتم دانش صفر استفاده کرد، آدرس‌های مخفی (stealth addresses) است. در این الگو فقط فرستنده به آدرس گیرنده دسترسی خواهد داشت. از بین ارزهای دیجیتالی که بالاترین سطح حریم خصوصی را دارند، می‌توان به زی‌کش (Zcash) اشاره کرد. توسعه‌دهندگان این رمزارز هر روز راهکارهای جدیدی برای انجام تراکنش‌های دانش صفر پیدا می‌کنند. با این حال نباید فراموش کنیم که دنیای فناوری، دائماً در حال پیشرفت است؛ پس هیچ تراکنشی صد در صد امن نخواهد بود.
انواع ارزهای دیجیتال غیر قابل پیگیری
در ادامه به معرفی چند مورد از ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری معروف می‌پردازیم.
1. Monero
محبوبیت ارز Monero با نماد XMR، به دلیل توانایی آن در کمک به ناشناس ماندن کاربران، افزایش یافته است. ردیابی معاملات این رمز ارز بسیار مشکل است چرا که از آدرس‌های مخفی استفاده میکند که این روش به پنهان کردن هویت فرستنده و گیرنده کمک میکند. در حقیقت حریم خصوصی این ارز دیجیتال آن قدر استثنایی است که سرویس درآمد داخلی ایالات متحده برای هر کسی که بتواند فناوری ناشناس بودن آن را بشکند، مبلغی معادل 625 هزار دلار جایزه تعیین کرده است. با این حال یک کارمند حوزه بلاک چین ادعا کرده است که Monero به طور هوشمندانه‌ای اختراع شده است اما بی عیب و نقص نیست.
2. Zcash
Zcach با نماد ZEC، به گونه‌ای توصیف می‌شود که اگر بیت کوین را برای کارهای پولی به http تشبیه کنیم، Zcash مانند https خواهد بود و تاکید آن بر ویژگی‌های امنیتی و حریم خصوصی بهبود یافته شده می‌باشد. این رمز ارز به کاربران این امکان را می‌دهد تا بدون اینکه آدرس آنها برای دیگری آشکار شود، معاملات خود را انجام دهند. همچنین مقدار معامله نیز پنهان باقی می‌ماند.
3. Dash
Dash که در سال 2014 ایجاد شد، در ابتدا با نام Xcoin شناخته میشد و سپس نام آن به DarkCoin تغییر کرد و در نهایت با نام Dash امرزوه شناخته می‌شود. این ارز دیجیتال به کاربران این امکان را می‌دهد تا با استفاده از ویژگی PrivateSend خود انتخاب کنند که آیا می‌خواهند تراکنش‌های آنها ناشناس بماند یا خیر.
این ویژگی به کاربرانی که مایل هستند تا در چهارچوب‌های نظارتی کشور خود عمل کنند نیز تراکنش‌های خود را انجام دهند. انتخاب ویژگی خصوصی برای تراکنش‌های این رمز ارز، کارمزد تراکنش را اندکی افزایش می‌دهد.
مزایا و معایب کوینهای غیرقابل ردیابی
کوینهای غیرقابل ردیابی، مزایا و معایب مختلفی دارند که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد.
مزایا کوینهای غیرقابل ردیابی
شرکت حقوقی Perkins Coie ادعا کرده است کوینهای غیرقابل ردیابی در مقایسه با سایر رمزارزها استفاده کمتری برای مقاصد مجرمانه و پولشویی دارند. این شرکت مدعی است مزایای این توکن‌ها بسیار بیشتر از معایب آنها است. در حالی که نهادهای مختلفی تلاش می‌کنند از رشد کمی و کیفی رمزارزهای غیرقابل ردیابی جلوگیری کنند اما شرکت حقوقی Perkins Coie معتقد است نیازی به چنین اقداماتی نیست.
طبق تحقیقات انجام‌شده توسط این شرکت، 90 درصد آدرس رمزارزها در دارک وب (dark web) متعلق به بلاکچین بیت کوین است و تنها 0.3 درصد آدرس‌ها مربوط به رمزارزهایی مثل دش، مونرو و زی‌کش است.
کوینهای غیرقابل ردیابی
امکان قرار دادن کد اسکریپت در معاملات کوینهای غیرقابل ردیابی وجود ندارد. بنابراین در چنین شبکه‌هایی نمی‌توان قرارداد هوشمند توسعه داد. گران بودن کارمزدها به دلیل استفاده از فناوری‌های پیشرفته، دیگر معضل رمزارزهای خصوصی است. به علاوه، دولت‌ها و سازمان‌های نظارتی، به پلتفرم‌های معاملاتی و پرداختی فشار می‌آورند تا کارمزدهای تراکنش‌های محرمانه را افزایش دهند. گرچه فناوری توکن‌های غیرقابل ردیابی دائماً ارتقا می‌یابد اما داده‌های قدیمی به‌روز نمی‌شوند. در نتیجه پس از مدتی احتمال افشای اطلاعات تراکنش‌های ماه‌ها یا سال‌های گذشته وجود دارد.
آیا بیت کوین قابل ردیابی می‌باشد؟
در سال‌های گذشته، تصور بر این بود که خرید و فروش ارز دیجیتالی مانند بیت کوین، قابلیت ردیابی ندارد. به طوری که یکی از نخستین سرمایه گذاران بیت کوین نیز به این موضوع اشاره کرده بود تا خریداران با خیال راحت به خرید بیت کوین بپردازند. اما در ادامه، چند اتفاق مهم در دنیای رمز ارزها و خرید و فروش بیت کوین باعث گردید تا خلاف این موضوع ثابت گردد. ما در اینجا به دو مثال اشاره خواهیم کرد تا شما به پشت پرده برخی از بیزینس‌های برخاسته از ارز دیجیتال پی ببرید. سال 2015 بود که بنیانگذار شرکت سیلک رود (Silk Road) به دلیل ایجاد شبکه خرید و فروش مواد مخدر در بازار بیت کوین، به حبس ابد محکوم گردید. در ادامه، شخصی 28 ساله از جمهوری چک، به انجام پولشویی به میزان 40 میلیون دلار که از بیت کوین دزدی حاصل شده بود، متهم گردید. ضمن اینکه، مواردی در خصوص کلاه برداری، اختلاس و ترفند پانزی گزارش شد که همه این‌ها در حوزه خرید و فروش بیت کوین اتفاق افتاده بود. بنابراین، استدلال ما این است که هرچند بیت کوین و کاربران آن، در اکثر موارد و مواقع، به صورت قانونی و رعایت تمامی قوانین مربوطه به انجام معاملات آن می‌پردازند، اما همین بیت کوین میتواند عامل محرک و قدرتمندی محسوب گردد که در اختیار مجرمان فرصت طلب قرار می‌گیرد.
هرچند که این افراد تصور می‌کنند که در خرید بیت کوین، ردپایی از آنها برجای نمی‌ماند و همه پروسه‌ها به صورت پنهانی انجام می‌گیرد. اما برعکس، تمامی داده‌ها و شواهد نشان میدهند که بیت کوین و تمامی تراکنش‌های مربوط به آن، قابل ردیابی است.
آینده رمزارزهای خصوصی به چه صورتی است؟
با بررسی مزایا و معایب کوینهای غیرقابل ردیابی می‌توان تصور کرد در یک دهه آینده شاهد رشد این رمزارزها باشیم. با این حال باید منتظر سخت‌گیری‌ها و مانع‌تراشی‌های دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی بود. ردیابی چنین تراکنش‌هایی بسیار سخت است. پس عجیب نیست که دولت‌ها علاقه‌ای به گسترش این معاملات نداشته باشند. آنها معتقدند چنین رمزارزهایی ابزاری برای مجرمان هستند. چندی پیش مقامات کشور ژاپن خواستار توقف توسعه و فعالیت تمام رمزارزهای خصوصی شده بودند. بنابراین چشم‌انداز این توکن‌ها هنوز در هاله‌ای از ابهام است.
از سوی دیگر ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin)، خالق اتریوم، معتقد است کوینهای غیرقابل ردیابی و غیرمتمرکز، برتری محسوسی نسبت به ارزهای دیجیتال تحت نظارت سازمان‌های دولتی و قانونی دارند. او ابراز امیدواری کرده است که در آینده تبادلات اقتصادی با استفاده از رمزارزهای خصوصی انجام شود.
هر شخصی که بخواهد بالاترین سطح از حریم خصوصی در معاملات را تجربه کند، روزی به سراغ کوینهای غیرقابل ردیابی می‌رود. در آینده‌ای نزدیک خواهیم دید که پول‌های الکترونیک به سمت تمرکززدایی و محرمانگی پیش خواهند رفت و در برابر ساختارهای نظارتی و فرایندهای احراز هویت مقاومت بیشتری نشان خواهند داد.
چرا خرید بیت کوین قابلیت ردیابی دارد؟
اما پرسشی که در ذهن ما و شما شکل می‌گیرد، این است که چرا بیت کوین میتواند ردیابی شود؟ زیرا ردیابی آن بر خلاف قوانین پول رمزی (Cryptocurrency) است. در حال حاضر، اکثریت افرادی که در ساخت بیت کوین، نرم افزارها و رمزنگاری آن مشارکت داشتهاند، حال با نیروهای پلیس در کشورهای مختلف، جهت پیدا کردن سر نخی از کلاهبرداران و مجرمین بیت کوین، مشارکت دارند.
حتی سازمان پلیس فدرال آمریکا (FBI) نیز معتقد است که بازرس‌ها می‌توانند به راحتی خرید بیت کوین را ردیابی کنند. از آنجایی که بیت کوین، از ارزش معنوی برخوردار بوده، به امور بانکی و پشتوانه طلا نیازی نداشته و تماماً الکترونیکی ضرب می‌شود، تنها از ارقام و حروف تشکیل شده است. بنابراین، خرید بیت کوین تنها در دنیای دیجیتال صورت پذیرفته و باتوجه به اینکه از گذشته تا کنون، بین افراد پرشماری خرید و فروش شده است، عموم جامعه از اطلاعات این تجارت‌های مربوط به خرید بیت کوین، مطلع و آگاه هستند.
ممکن است شما از ما بپرسید که چگونه مردم از این اطلاعات با خبر هستند؟ در پاسخ به این پرسش مهم باید عنوان کرد که مالکیت گذشته و زمان حال خرید بیت کوین، در پایگاه داده‌ای موسوم به بلاک چین (Blockchain) دائماً در حال ذخیره‌سازی و به‌روز رسانی است.
در حقیقت، رمزنگاری مجموعه‌ای از شیوه‌ها و تکنیک‌ها است که به منظور برقراری ارتباط ایمن در میان حضور افراد خارجی طراحی شده است. بنابراین ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری بخش مهمی از اکوسیستم رمزنگاری هستند؛ با وجود اینکه ماهیت غیرقابل ردیابی آنها در معاملات مجرمانه، آنها را بحث برانگیز میکند.
علی رغم اینکه طبق گزارش‌ها تنها درصد کمی از ارزهای دیجیتال در پولشویی، تامین مالی تروریسم و سایر فعالیت‌های غیر قانونی استفاده می‌شوند، دولتهای سراسر جهان به آنها نگاه خوبی ندارند. در نتیجه در بسیاری از صرافیها، معاملات ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری متوقف شده است و تمام کسانی که این ارزهای دیجیتال را معامله می‌کنند و یا با آنها تراکنش انجام میدهند، با توجه به قوانین محلی خود، جوانب احتیاط را رعایت کنند.
مطالب زیر را حتما مطالعه کنید
تاریخچه ارز متیک
آموزش ترید با گوشی اندروید و آیاواس
آموزش تحلیل فاندامنتال ارز دیجیتال
روند های برگشت بازار و تکنیک رول سوشی
چگونه ارز دیجیتال بخریم با گوشی؟
دیدگاهتان را بنویسید