توکنومیک چیست؟ عوامل تاثیرگذار بر ارزش توکن

فاکتور دیگری که شرایط توزیع موجودی را نا به سامان می‌سازد، تعداد کوین‌هایی است که به دلیل گم‌شدن کلید خصوصی نمی‌توانند خرج شوند، یا به یک آدرس سوخته ارسال‌ شده‌اند.

اگرچه مواردی وجود دارند که در جایی که مقادیر مشخص بیت کوین از بین رفته‌اند، به‌ خوبی توزیع‌ شده‌اند، امکان شمارش دقیق تعداد کوین‌های از دست‌ رفته برای هر رمز ارز وجود ندارد.

Dormancy که معیاری برای مدت‌ زمان غیرفعال بودن آدرس‌ها است، مورد مهمی است که تحلیلگران درون زنجیره با استفاده از آن تعداد کوین‌های از دست‌ رفته را محاسبه می‌کنند. مطالعات تخمین می‌زنند که حدود 3 میلیون بیت کوین برگشت‌پذیر نیستند که این مقدار معادل بیش از 14% حداکثر موجودی است.

این موضوع مهمی است که باید در نظر گرفت زیرا قیمت ناشی از عرضه و تقاضا است. اگر عرضه کوین‌های موجود کمتر از حد انتظار باشد اما تقاضا تغییری نکند، کوین‌های موجود ارزش بیشتری می‌یابند. این دلیل دیگری است که چرا سرمایه بازار می‌تواند گمراه‌کننده باشد، زیرا نمی‌توان برای کوین‌های از دست‌ رفته یا سوخته روی آن حساب کرد.

سوزاندن عمدی بیت کوین (با ارسال به آدرسی که مشخص است برگشت‌پذیر نیست) به دلایل واضحی روی می‌دهد، بسیار کمیاب. با این‌ وجود سوزاندن کوین‌ها مفهوم مهمی در کوین‌های تورم‌زا است و به‌ عنوان روشی برای مقابله با افزایش عرضه و تأثیر منفی بر قیمت محسوب می‌شود.

متأسفانه سوزاندن در کل به‌ عنوان یک اقدام دستی بدن هشدار محسوب می‌شود، زیرا با افزایش قیمت مرتبط است. از سوزاندن می‌توان به‌ صورت برنامه‌ریزی‌شده برای کاهش تورم عرضه در رمز ارز های uncapped همان‌گونه که در ادامه درباره اتریوم خواهیم دید، استفاده کرد.

به نظر می‌رسد که سنجش داده‌ها در مورد توزیع عرضه چندان دشوار نبود، مورد مهم دیگری که باید در نظر گرفت و بر ارزش تأثیر می‌گذارد این است که داده‌های خام در نظر گرفته نمی‌شوند. به همین دلیل کوین‌ها را پیش از این‌ که یک پروژه حتی راه‌اندازی شود می‌توان به اشتراک گذاشت.

اگر دو ارز غالب کریپتو مثلاً بیت کوین و اتریوم را که در زمان تولید توزیع شدند مقایسه کنیم، می‌توان به علت اهمیت آن پی برد.